Drie april vertrekt Rudi naar Nepal voor een nieuwe expeditie, deze keer staat Kanchenjunga op de planning. Deze is met zijn 8586 m de derde hoogste berg na Everest en K2. Op deze pagina zullen we de berichten posten die hij, wanneer hij verbinding kan maken, aan ons bezorgt. 

Met dank aan Rudi Frankinouille van Ateletenbegeleiding.

Planning

Updates

7 mei

8 mei: Kleine correctie gemaakt over de hulp van de Sherpa. Ik had Rudi verkeerd begrepen. Het verslag hieronder is correct nu.

Deze ochtend heb ik kort met Rudi kunnen bellen, hieronder zijn verslag over de summit push.

Op vijf mei heeft hij in de late namiddag de top van Kanchenjunga bereikt. Dit is aan de late kant en komt omdat de beklimming erg traag voorruit ging. Dit in grote mate omdat de laatste 200m van de route nog niet gefixed was. Er was gepland dit de dag ervoor te doen, maar dat was dus nog niet gebeurd. Rudi had hier bovenop de pech achter een aantal tragere klimmers te zitten, waardoor hij lang heeft moeten wachten.

Zijn Sherpa is vroeger teruggedraaid omdat hij zich niet goed voelde, dus Rudi heeft het merendeel van de tocht alleen geklommen.  Het weer was wel prachtig! Maar het ging dus erg traag vooruit en hij was veel op zichzelf aangewezen. Tijdens de langzame tocht naar boven heeft hij op een gegeven moment zijn zuurstoftoevoer verlaagd van 2 l/min naar 1,5 l/min omdat hij anders wel eens zonder kon vallen. Voor de afdaling heeft hij dit dan verder verlaagt tot 1 l/min. 

Tijdens de afdaling (nog voor Kamp 4) was er een punt om van flessen te wisselen. Daar zou een derde fles voor hem klaarliggen, die hem normaalgezien door zijn Sherpa zou worden aangegeven. Maar hij stond daar zonder Sherpa en vond zijn fles niet, hij vond enkel lege flessen of flessen van andere organisaties dan dezijne. Zijn twee flessen hiervoor waren oranje, dus hij zocht vooral naar oranje. Achteraf blijkt dat zijn derde fles een grijze was, maar hij heeft ook enkele grijze flessen vastgehad en ze leken hem allen leeg. Dan is hij maar met het beetje zuurstof dat hij nog had verder beginnen dalen naar kamp 4. Het idee dat dit voldoende zou zijn, was echter iets te optimistisch. 

Op dit vervolg naar kamp 4 heeft hij een black-out: hij weet niks van die periode behalve wat vage flarden waarvan hij weet dat ze niet kunnen kloppen. Gelukkig werd hij ingehaald door een andere Sherpa en klimmer van zijn team. Deze zijn gestopt en de Sherpa heeft hem zijn fles gegeven en via walkie contact gemaakt met kamp 4 om een fles naar hen te brengen. Eens de nieuwe fles bij hen was, kon de Sherpa zijn fles terugnemen en kreeg Rudi de volle fles. In kamp 4 heeft hij dan 's nachts nog met zuurstof geslapen.

Tijdens deze black-out heeft hij echter zijn handschoenen uitgedaan, waardoor hij een beperkt vliesletsel heeft opgelopen aan zijn handen. De dag nadien is hij op eigen kracht en zonder zuurstof kunnen afdalen naar het basiskamp. Dus 6 mei is hij 's avonds in het basiskamp aangekomen. Vandaag (7 mei) is hij dan 's ochtends met een reddingshelikopter naar Kathmandu gebracht. Deze helikopter werd natuurlijk tegelijk ook gebruikt voor andere klimmers die getopt hadden en nog andere bergen op de planning hadden staan.

In Kathmandu is hij naar het ziekenhuis gebracht voor verzorging van de vrieswonden. Ze zijn gelukkig erg minimaal, hij moet momenteel vooral zijn handen goed warmhouden, dus hij heeft quasi voortdurend handschoenen aan ondanks dat het daar 30°C is. Naast deze beperkte vrieswonden is alles goed met hem, hij klonk helemaal in orde aan de telefoon! 

Wij zijn alleszins immens trots: de eerste Belg op Kanchenjunga! en ook immens opgelucht dat het niet anders afgelopen is. 

Foto's: Hieronder volgt eerst een foto van Rudi op de top en daarnaast een schuifbalk met een reeks foto's die hij me stuurde zonder extra uitleg. Dus ik weet niet op welk moment en waar deze exact genomen zijn.

6 mei avond

Kort bericht ontvangen dat hij in BC is. Morgen krijgen we waarschijnlijk meer nieuws.

6 mei

Rudi heeft gisteren getopt!

We konden dit al lezen op de facebookpagina van Seven Summit Treks en deze ochtend heeft hij zelf een berichtje gestuurd waarin hij het bevestigd. Verder laat hij ons weten dat alles goed gaat met hem. 
Op dat moment was hij in C2 en ging hij afdalen naar BC. 

We verwachten vanavond of morgen een uitgebreider verlag.

We zijn alleszins immens trots op zijn prestatie: de eerste Belg op Kanchenjunga! En tevens ook immens blij te horen dat hij ok is, nu is het nieuwsgierig wachten op het uitgebreider verhaal.

2 mei

Op 1 mei hebben we van Rudi 's avonds nog bericht gekregen dat er deze week een window is en dat er na veel discussie beslist is om al een summit push te doen.

Ze zijn vandaag richting C2 vertrokken, morgen is het dan normaal tot C3, overmorgen tot C4 en dan de dag erna de summit push. Dus waarschijnlijk is de summit push op 5 mei. 

Rudi stuurde enkel het beknopte bericht: op 2 mei naar C2. 4,5 of 6 mei summit push. Hij heeft zijn satelliet telefoon niet mee, dus het is spannend afwachten en wat spieken of andere klimmers nieuws posten!

1 mei

Rudi sprak eerder eens dat hij 20 militairen voor zijn tent in BC had en vooraleer hier iets te posten vroeg ik hem een verduidelijking. Dus bij deze:

Na een dag of 2 in BC. Zijn er op een ochtend een paar heli landingen met militairen geweest. Allen in burger. Ze hebben 1 dag gewerkt aan het monteren van zonnepanelen,  schotelantenne, sprietantenne, ... Toevallig net voor mijn tent. Tevens enkele mega spandoeken. Heel vriendelijke gasten, ze begrijpen enkel niet dat ik geen Belgische voetballer ken. Ze hebben het mij al proberen uit te leggen wie waar speelt. Nu is het elke ochtend 20 keer 'good morning sir', beetje schaamtelijk als je daar met je plasfles staat. En om een uur of 10is het thee tijd. De platte steen waar mijn tent aan verankerd is, is een goede zitsteen... 

Ze doen goed werk. Ze lopen rond in een geel fluohesje met witte vuilzak. Ik vond het hier proper maar toch verzamelen ze wel wat. (Als er geen sneeuw ligt). Ze zitten ook achter onze organisaties om het proper te houden. 

Ondertussen hebben ze een oude matrix printer staan (lawaai): rond 17 uur komen de reporten binnen. 

Wie meer wil weten over deze Mountain Cleaning Campaign, kan dat hier lezen.

30 april

Na enkele dagen stilte heeft Rudi ons geüpdatet. 

Op 27 april kregen we na het diner om 7 uur 's avonds de melding dat we de 28ste vertrekken om 6 uur 's ochtends voor rotatie C2 - C3. 

Het is wat moeilijk met de meteo, maar die blijkt te kloppen. Naar C2 gegaan en geslapen op 6200 m. Gisteren naar C3 op 6800 m, heel heel mooie tocht. Diepe tocht en enorme afstand. Goed geslapen in C3 en deze ochtend terug naar BC. Voor de eerste keer met mijn sherpa geklommen. Tegen de middag was ik terug in BC en was het continu aan het sneeuwen. Het weerbericht was juist. 

In principe zijn de rotaties voldoende. Nu is het wachten op een window, maar ik laat mij niet afjagen. Voel mij goed, de sherpa noemt mij oudje. Grijze baard zeker? Maar ik was wel eerst beneden. De sherpa is een toffe gast, maar hij laatje geen seconde allen. Even uitblazen was er niet bij.

Nu is het rusten en afwegen nog een rotatie of direct summit push. Er is gefixt tot 200m onder de top.

Een uitbreiding op het bovenstaande die Rudi ons later stuurde

Het gekende traject naar C2. Mijn sherpa draagt nog gemeenschappelijk materiaal (tent, eten, gas) maar zit niet meer in het fixing team. Ik klim onder full board formule. Dus in BC heb ik een eigen tent, 3 keer eten, ... Hoogtekampen worden gezet en ik draag enkel mijn eigen spullen (slaapzak, matje, donspak, ehbo,...).

Vlot aangekomen in C2, nog net op tijd om een heli redding te zien. Ik ben nogal georganiseerd dus pak ik mijn rugzak al in de mate van het mogelijke voor de volgende dag. 

's Ochtends koffie en na een tijd noedelsoep. Daartussen was mijn rugzak al gepakt. 

Na de noedels vertrek ik, kreeg het koud. Ze roepen mij terug: mijn lunchpakket! Een grote cupcake en iets in aluminiumfolie gedraaid. Ze hebben niet graag dat je eerst weg bent maar ik wandelen graag rustig in dit machtige landschap, het nadeel was dat ik nu moest sporen. Tegen de middag was Marco bij mij. Tijd voor het lunchpakket. De cupcake wou niet van het papier. Ik had honger dus ... met papier. In de aluminiumfolie worst zat een gepaneerde kippenbil (veel paneer) gelukkig had ik een snicker, peperkoek, nepali muesli bar en een powerbar in mijn broekzak. Dit alles voor een trip van 7 uur. 

's Avonds helpen met de tenten op te zetten en ze smelten sneeuw voor ons. Als avondeten krijgen we een kom rijst met bruine bonen.

Goed geslapen. 
De dag daarna is mijn goed leven voorbij, maar dat had ik nog niet door... Het ontbijt is een noedelsoepje.  Ik wil omlaag, maar mijn sherpa is nu vrij en hij gaat mee. Eigenlijk was ik heel blij, de vaste touwen zaten onder de sneeuw en het was trekken en sleuren om die vrij te krijgen. Vlot omlaag, maar bij elke spalt wacht hij of ik mij wel goed beveilig of ik er vlot overspring. In C2 kleding wissel en wat materiaal achterlaten.  Ik stuur hem al door, ken de weg toch al. Rust even en eet een snack. Bij het verlaten van C2 komt Gylalu, mijn sherpa, uit een tent. Zijn opdracht is duidelijk... naar C1 (hebben wij nooit gebruikt) en verder naar omlaag. Ik doe nog eens een poging. Heb wat rust nodig, net na het mixt stuk ligt een ideale steen om even te zitten en te drinken. Hij gaat verder naar de kam. Na wat rust vertrek ik terug. Op de kam staat hij aan de andere kant mij met een big smile op te wachten.  We waren vroeg in BC!

Foto1: Richting C2, BC zou zichtbaar zijn maar de foto is te veel verkleind om het nog te zien
Foto 2: Richting C3, gele tenten C2 zouden zichtbaar zijn maar wederom te sterk verkleinde foto

27 april

We hebben elke dag bijna dezelfde weerverwachting: in de ochtend blue sky, in de namiddag bewolking, wind en sneeuw. Gisteren was het veel meer sneeuw en onweer tot een stuk in de nacht. Niemand vertrekt omhoog, eerst de sneeuw laten stabiliseren.

Er zitten twee groepen in C4 die een summit push wilden wagen. Ze kwamen van Dhaulagiri en zijn aangepast. Momenteel zitten ze geblokkeerd. Ze zijn deze nacht vertrokken, maar verkeerd geklommen. We kunnen volgen vanuit BC. Hopelijk begint het niet te vroeg te sneeuwen.

De route is super mooi. Lange afstanden tussen de kampen. Niet super moeilijk, maar toch continu rond de 30 graden en dus zeker geen wandeling. Er zitten korte technische stukjes tussen om op of rond een serac te geraken.

Het leven in BC krijgt routine. Wachten op beter weer. Het zal vooral pakken sneeuw ruimen zijn. Hier is geen twee meter vlak. Ik heb D-schoenen nodig om in de sneeuw naar de keukentent te gaan. Gelukkig is de helft van mijn slaaptent vlak.

We komen goed overeen, altijd spannend in een internationaal team. Ondertussen zijn er op momenten wel twee groepjes, vooral 's avonds. De 50+ en de jeugd. Marco (Italië), Wilco en Cas (Nederland), Lolo (Spanje) en ik zitten straffe verhalen te vertellen en grapjes uit te halen. Allen puur een focus op Kanchenjunga. De jeugd zit aan de heater een hele avond op hun telefoon te videochatten. Ze zijn gestresseerd want na Kanchenjunga vliegen ze naar Makalu of Lhotse en daarna nog een 8000er. Ze hebben de wifi-code van Cheroz die een paar duizend euro betaald heeft aan zijn satellietverbinding. Toch wel een andere wereld! Overdag is de jeugd bezig met fotoshoots en video's opnemen.

26 april

We hebben twee dagen rust gehad in het basiskamp. Acclimatisatie komt erdoor. 

Morgen gaan er Sherpa's omhoog met om tenten en zuurstof te droppen zodat de hoogtekampen klaar liggen. Ze hebben al gefixed tot C4. Marco gaat mee omdat hij zonder zuurstof klimt en meer acclimatisatie nodig heeft. Ik ga ook mee. Ik heb wat moeten aandringen, maar ben vrij te doen en laten wat ik wil. De andere klimmers met zuurstof blijven in het basiskamp om zich niet te vermoeien. Maar dat is volgens mij een risico, dan ben je helemaal afhankelijk van je flessen.

Extra aanvulling op de vraag of zijn plan nog steeds is pas zuurstof te gebruiken vanaf C4:
Ja.
Nu gaat plots iedereen mee (n.v.d: vermoedelijk bedoelt hij de tocht morgen). Ik klim nog steeds zonder Sherpa, hij zit in het fixing team. Maar is ok, het klikt wel. Mijn gezondheid is goed, lippen kapot maar dat is het enige. Hoest is het team tot nu toe gespaard van.

24 april

Kort verslagje van acclimatisatietocht:

Van basiskamp naar C2. C1 is nooit opgezet. Mooie route: niet extreem steil maar zeker geen wandeling. Van C1 naar C2 is niet veel verder. Wel een spectaculaire afdaling over een bevroren waterval en traverse in mixt terrein. C2 ligt mooi, uitzicht over de hele route.

Aangekomen om 13u45 in C2 (6250 m). daarna begon het te sneeuwen. Zware nacht gehad: onweer en storm. De dag daarna was het mooi weer, naar 6500 m gegaan. Ik had verder moeten gaan, maar heb mij laten overhalen om terug te keren. Rust en nog eens slapen in C2. Dag daarna afdalen naar BC.

Ik heb de indruk dat ze zuurstof willen gebruiken vanaf C2. Ik wil dat vanaf C4 gebruiken, vandaar beter acclimatisatie nodig. Ik ben niet de enige met dat idee.

21 april

Kort bericht van Rudi:

Niet vertrokken. Te veel sneeuw.

Morgen weg voor enkele dagen. Het weer is terug beter.

Rudi neemt zijn satelliet telefoon niet mee de komende dagen, dus er zullen geen updates komen.

20 april

Kort bericht van Rudi:

Planning is vandaag rust, morgen C2 en slapen, overmorgen C3 en terug naar BC.
Maar het is al de hele dag aan het sneeuwen.

Rudi neemt zijn satelliet telefoon niet mee de komende dagen, dus er zullen geen updates komen.

19 april

Verslag van de tocht naar C1 en terug:

Ontbijt om 7 uur, weg om 7u30. De sherpa's zijn al vroeger vertrokken met O2 en tenten voor C2. Ik had gisteren al een verkenning gedaan, gelukkig... Het is een vervelend stukje morene zeker met een dun laagje sneeuw op. Er is één sherpa mee
achteraan, ik wijs de weg.

De zon komt erdoor: heel warm en aangenaam.
Crampon point.
Spannend, het gaat beginnen. We klimmen in de sneeuw net naast een gigantische ijs serac. Best wel steil. Ik ben precies weer vroeg weg, onder mij een lange sliert klimmers.

Heet nu, veel hijgen, steile stukken. Ik laat een klimmer voor, voel mij opgejaagd. Veel hijgen. Hij valt stil boven mij, nu kan ik volgen. We komen rond de 6000m op een schouder. Plaats om eens te drinken en een reep in mijn mond te steken. Ik laat drie zwaar bepakte sherpa's voor.

Nu komt een stukje mixt. Rot stuk met veel los puin en slechte rots. Ik krijg krampen. Gisteren tijdens de puja van de roxy moeten blijven. Had gezegd klein beetje, maar dat kennen ze niet.

Het weer slaat om, er komen wolken. Uit de zon is het koud. Nu gaat het traag. Er komen sherpa's omlaag. De mijne zit erbij. Ik zie dat hij content is. Er komen nog een paar heel steile touwlengtes. We zien amper nog voor ons. Ik wissel handschoenen en jas. Verder omhoog al hijgend, mijn stem is weg.

Er komt een horizontaal stuk. Ik hoop tentjes te zien. Purnima is achter mij. Ze roept mij terug. Ik wil naar C1. Ze roept dat ik naar C2 aan het gaan ben. Keer terug. Wist niet dat er geen tenten in C1 stonden. Super slecht weer nu. Sneeuw horizontaal. Ofwel mijn bril op of buff over mijn gezicht maar beide tegelijk dampt de bril aan.

Afdalen, de kramp is over. Wel veel honger en dorst. Marco de Italiaanse gids is al naar beneden. Purnima probeert te eten. Ik kom de anderen tegen. De Pakistaan vraagt hoe laat het is. Krijg mijn handschoenen niet uit, mijn vingers vriezen er af. Hij mag zelf kijken, hij heeft ook een uurwerk. De anderen keren terug. Lager is het beter. Zul sukkelt met afdalen. Ze rust uit net onder het mix gedeelte, er zijn rotsjes om op te zitten. Ik stuur haar verder. Er komt nog volk omlaag, daar rust je niet. Verder uit de steenslagzone even stoppen om iets te eten en te drinken. Lolo ontfermt zich over Zul en blijft bij haar.

Het is gestopt met sneeuwen. Touwlengte na touwlengte afdalen. Wat materiaal achterlaten aan crampon point en in mijn eentje terug naar bc. Opnieuw natte sneeuw, de rotsen liggen spekglad. Gelukkig was ik alleen tijdens de verkenning en heb goed moeten zoeken, nu herken ik veel. Content, om een uur of 15 terug in bc voor een noedelsoepje.

Helaas krijg ik geen foto's doorgestuurd. Toffe dag. Ik weet nu waar ik sta. Super mooie route maar niet simpel. Benieuwd voor de planning morgen. 

18 april

Kort bericht van Rudi:

Mooie ochtend voor Puja. Ik heb ontdekt wie mijn Sherpa is. beetje deductie en het petje van SST (nvd: Seven Summit Treks, de organisatie waar Rudi mee weg is) was de zekerheid.

Straks naar crampon point

17 april

Kort bericht van Rudi:

Vanaf 6 uur gisterenavond sneeuw. Nu alle tenten uitgraven. 

Gisteren zonder medeweten van de Sirdar toch al eens naar crampon point geweest. Wachten op de Puja.

Straf dat je zo veel verzwakt. Een wondje van een bloedzuiger de eerste trekkingdag is beginnen te ontsteken. Onderweg geen last van gehad en binnenkort komen we naar hier (nvd basiskamp) om uit te rusten...

Foto: Rudi's tent in het basiskamp

16 april

Kort bericht van Rudi:

Frisse en heftige nacht, -17°C. Nog wat wennen aan vanalles en constant hijgen. Om ons heen om het half uur een serac dat omlaag dondert. Dat gaat nog even duren eer we het leven in BC gewend zijn.

Wat een berg! BC ligt ongelooflijk mooi, giganten langs alle kanten. Impressionant!

15 april

Kort bericht van Rudi:

Goed aangekomen in het basiskamp (5500m). Simono Mauro was de piloot. Een heftige vlucht, vijf pogingen nodig gehad om te landen.

Nu aan het uitpakken. Er zou Wifi komen. Hectisch basiskamp, niets vlak. Kris kras tenten tussen grote boulders. Er lijkt veel (30 klimmers) volk te zijn, goed om te klimmen.

14 april

Kort bericht van Rudi:
Het is duidelijk waarom we niet konden vliegen vandaag: Nepal Nieuwjaar 2079.
Nog eens op schok met Marco en Lolo. 4400m, heel mooi, wel omlaag gelopen om voor de regen terug te zijn.

Foto: Eerste dag acclimatiseren (12 april): Namje, Lolo, Marco en Rudi

13 april

Kort bericht van Rudi:
Acclimatiseren met Marco naar 4500m. Geen pad, pittig.
Morgen geen heli, misschien overmorgen. Er is nog een team toegekomen in de lodge.

12 april

Kort bericht van Rudi:
Vandaag acclimatiseren naar 4600m en terug in de voormiddag.

De onderstaande foto's zijn jammer genoeg erg wazig omdat Rudi ze ferm moest reduceren om ze doorgezonden te krijgen.
Foto 1: Op weg naar Tseram
Foto 2: Wasdag

11 april

Kort bericht van Rudi:
Goede sfeer. Morgen rust en eventueel een acclimatisatietocht.
Nu in Cherung of Tserun (n.v.d. waarschijnlijk Tseram in de planning hierboven).
4000m, ik voel de hoogte.

9 april

Kort bericht van Rudi:
We zitten al in Yampudin. De jeep kon verder rijden dan gepland. Onderweg een landslide gehad. Moeten lopen. Ingestorte brug. En te voet verder. Het was nacht toen we aankwamen.

Vandaag rust en acclimatiseren nu op 2000m morgen 3000m

8 april

Vandaag offroad. Toffe sfeer in ons mix team. Spanje, Italië, Mongolië en Pakistan. Gaat goed zijn voor mijn Italiaans!

7 april

Kort bericht van Rudi, hij heeft Wifi in de slaapplaats:
Vermoeide rit door het Nepalees theegebied. Erg mooi, maar niet gestopt. Om half negen 's avonds uit de jeep gekropen. Morgen nog zo een dag. We zitten met negen in de jeep, ondertussen voelen we elkaar al goed aan :-)

Foto 1: Toen was de weg nog goed...
Foto 2: Bhadrapur luchthaven, van daaruit door het belangrijkste theegebied van Nepal

Ze zijn vertrokken!
Van links naar rechts: Rudi, Manuel (Lolo in Rudi's bericht aan ons, Spanje), Marco (Italië), Zul (Mongolië), Nuri Sherpa (Nepal) en Shehroze (Pakistan)

6 april

Op vrienden bezoek. Mijn eerste dal bhat, het zal niet de laatste zijn deze trip, Kanchenjunga ligt heel afgelegen. Ik reken niet op een menu kaart.

Ps. Tandartsen in Nepal doen hun werk heel goed.

Vanaf morgen geen WiFi meer...

5 april

Rudi heeft toch ook altijd pech met zijn tanden tijdens expedities:

Patiënt 13417. Mijn dossier bij de plaatselijke Nepali tandarts. Gisteren een stukje van een vulling gebeten. Het was spannend...onder mijn voeten gekregen van de juffrouw tandarts dat ik te veel chocolade heb gegeten.

Ik heb terug een mooie glimlach :D 

4 april

Rudi is in de late namiddag geland in Kathmandu. We ontvingen onderstaand bericht:

Tijd om bij te praten en om vorig certificaat op te halen. En vooral om de Kathmandu experience te ondergaan.
Nu recupereren van een slapeloze nacht in het vliegtuig.

3 april

Vertrek vanuit Zaventem richting Kathmandu met een tussenlanding in Istanbul met de gebruikelijke strubbelingen om de bagage af te geven.