Manaslu (8163 m) expeditie 2019

Op 30 augustus vertrekt Rudi samen met Stef Wolput (https://www.facebook.com/WolfgoesLhotse/) weerom naar Nepal. Deze keer niet om te helpen met de opbouw van een schooltje, maar voor een beklimming van Manaslu. Manaslu is met zijn 8163 m de achtste hoogste berg van de wereld en bevindt zich in het westen van Nepal. In deze expeditie beklimmen ze het klassieke 'North East face' via vier kampen met de steun van een team 'climbing Sherpa's'.

Met dank aan Rudi Frankinouille van 'Atletenbegeleiding' en Arnold Coster van 'Arnold Coster Expeditions'

Planning

In het rood staan correcties waar nu al (relatieve) zekerheid over is. Niet de hele planning wordt telkens gecorrigeerd, wegens te moeilijk om het hier vanuit België exact te kunnen opvolgen.

Updates

1 Oktober: Laatste Update

Bericht van Rudi
Het verhaal eindigd zoals het begonnen is. We zijn terug veilig in Kathmandu (zonder bagage). Het was nog een moeizame terugtocht. Veel regen, veel klimmers, weinig helikopters. 's Avonds stoom afblazen en 's anderdaags opnieuw. Hele dag standby zitten, naar de wolken kijken of de volgende heli voor ons zou zijn... Uiteindelijk gelukt, nu de duffels met materiaal nog. Douche + kapper hebben deugd gedaan.

Rudi en wolf op de top van Manaslu	Later bij daglicht toch nog een foto met vlag gemaakt
Wachten op de helikopter terug, gelukkig met mooi uitzicht	Met de helikopter terug naar Kathmandu

28 September: Sama Gaun

Vandaag zijn ze van Manaslu basecamp afgedaald naar Sama Gaun. Als het morgen goed genoeg weer is, kunnen ze dan al met de helikopter naar Kathmandu. Anders is het afwachten tot een moment met voldoende goed weer om terug te keren.

27 September: TOP

Rond vijf uur deze ochtend kregen we telefoon van Rudi vanuit kamp 3. De verbinding was via de satelliet telefoon en niet 'wow', dus het was slechts een kort gesprek. Rudi en Wolf hebben samen Manaslu getopt rond vijf uur plaatselijke tijd. In kamp 3 hebben ze slechts kort gerust (als ze al gerust hebben) en de tenten afgebroken om daarna verder af te dalen.

AANVULLING

Bericht van Rudi
Vertrokken kort na 19 uur (gisteren). Zo vroeg omdat we vanaf C3 startten en eerst naar C4 moesten en dan naar de top. En om de files voor te zijn. Het ging mij niet goed af tot C4 . Ik had in de namiddag niet kunnen slapen en mijn sherpa had wat mispeuterd met de regulator van de zuurstof. Na de stop in C4 merk ik bij vertrek dat de zuurstof nu wel een groot verschil maakt. Back on track. Om 12 uur 's nachts vertrekken we in C4. Eerst vrij vlak daarna toch wel stevig stijgen maar geen seracs of andere moeilijkheden. Wolf zit een eind voor mij en wacht tot ik er ben. We hebben door dat we in het donker gaan toppen. De vertragingsmaneuvers werken niet. We komen toch nog in het donker op de top, 8163 m, onze sherpa's zien het niet zitten om te wachten tot het licht is. Het weer viel gigantisch mee: bijna windstil, -18 graden of zo iets. Maar dan de afdaling tot BC: van 8163 naar 4700 m is niets voor de knieën van een 50 jarige. Om 15 uur terug in een nat base camp.

C4
Top
Het eerste licht	Rij mensen die nog naar de top gaan.

26 September: C3

Bericht van Rudi
Om 7.40 in C2 vertrokken. Terug voor de files kunnen klimmen. Mijn beentjes zijn in orde, terug op snelheid. Om 9.45 was ik in C3. Nu heel veel drinken en rusten. Vanavond vertrekken we naar de top. Vertrekuur is nog niet duidelijk. We gaan in de file terecht komen omdat we C4 overschieten.

Met andere woorden: allemaal duimen vandaag/morgen!

Naar C3	C3

25 September: C2

Bericht van Rudi
Deze ochtend om vijf uur vertrokken. We waren eerst. Zeer slechte nacht gehad, heel weinig geslapen. Dat was te voelen tijdens het klimmen.
Onderweg was er een ladder in een mega spleet gevallen, die zal deze nacht wat breder geworden zijn. Een beetje knutselend met touwen zijn we erover geraakt. Aangekomen om negen uur 's ochtends. Nu hele dag rusten en slaap inhalen.

C1 op 24/9
Ladder te kort	Wiebel, wiebel

24 September: Start summit push, C1

Bericht van Rudi
Goed aangekomen in C1. Veel volk onderweg, lastig om de grote groepen Chinezen voorbij te steken. Raar weer, we zitten tussen twee wolkenlagen. Vandaag zo goed als geen verse sneeuw.

23 September: Rustdag in BC

Morgen gaan ze terug omhoog! C1 slapen, C2 slapen, C3 rusten en rond 22 uur vertrekken ze naar de top. Dus hopelijk staan ze 26 of 27 september op de top. Duimen maar!

22 September: Terug naar BC

Bericht van Rudi
Terug in BC, ondertussen heeft het veel bijgesneeuwd. Nu is het wachten op een goede meteo. Het fixing team geraakt ook niet verder. Hopelijk gaan we de 25ste terug naar boven.

Afdalen naar C1	Afdalen naar BC
C2 voor hun tenten stonden	C2

21 September: C2, touch C3

Bericht van Rudi
Deze ochtend om 4.30 opgestaan om de lawines te vermeiden. Plezant parcours naar C2 : ladders, technisch klimmen tussen de seracs. Vroeg in C2 aangekomen, dat is mijn ding, ik ben alleen doorgegaan naar C3 (6800 m). Ik kan mij hier uitleven. Op de terugweg onze sherpa's tegen gekomen die zuurstof gingen droppen.

Morgen terug naar BC. Gaan rusten en wachten op de window. De volgende keer is het voor echt.

Op weg naar C2
C3

20 September: Tweede poging tot rotaties

Deze ochtend een bericht van Rudi ontvangen dat ze super goed weer hebben en begonnen zijn met de rotaties. Er komen wel wolken aan.

AANVULLING
Ze zijn goed aangekomen in C1 en ook het weer zit nog mee. Morgen gaan ze naar C2.

19 September: Sneeuw

Bericht van Rudi
Gisteren heel de dag en nacht gesneeuwd in BC. Om de 2 uur tenten vrijmaken. Vandaag dezelfde voorspelling, morgen beter. BC en camp 1 zijn veilig wat betreft lawines. Naar C2 moeten we wachten tot de sneeuw terug stabiel is. Ik ga nog kunnen kaarten na deze expeditie...

AANVULLING
Deze ochtend hebben ze de tenten uitgegraven terwijl ze een sneeuwballengevecht hielden. Sinds de late namiddag is het al een paar uur droog. Vermoedelijk gaan ze morgen opnieuw een poging ondernemen om een rotatie C1-C2 en eventueel C3 te doen.

Basiskamp met erg veel sneeuw
De vlag is nog net zichtbaar	Dag buurman!
Vermoedelijk vanuit de tent genomen, sneeuw genoeg!	Niets beter dan taart tijdens zo'n sneeuwdag!

18 September: Vast in BC

Bericht van Rudi
We zitten opnieuw vast in BC. Opgestaan bij mooi weer maar kort na het ontbijt is het opnieuw aan het sneeuwen. Achter ons zijn er continu lawines. Wij kunnen ze horen, maar uit de tent (slaapzak) komen vraagt wat moed. De weersvoorspellingen veranderen snel, niemand spreekt van mooi weer. We moeten op de ene of andere manier nog een hoogterotatie doen voor we aan de top kunnen denken. Lap weer een lawine. Ik zit nu liever hier dan in een kamp op de berg. Het is wel veel kouder geworden, goed teken het einde van de monsoon.

Tijdverdrijf in het basiskamp

17 September: Terug naar BC

Bericht van Rudi
Hele nacht sneeuw, weersvoorspelling helemaal gewijzigd: enkele dagen continu sneeuwval. Alle tenten terug afgebroken en opgeslagen in C1 en terug omlaag gegaan. We zien wel hoe de evolutie is de volgende dagen. Er zijn er enkele naar boven gegaan op het gevaarlijkste stuk van de berg betreft lawinegevaar...

Kamp 1 na een volle nachten sneeuwen	Crampon Point op de weg terug
Basiskamp

16 September: BC tot C1 en overnachting in C1

Bericht van Rudi
Vertrokken in de regen in BC en de hele weg amper iets gezien. Na crampon point lichte sneeuwval, maar het spoor blijft goed. Proberen om niet te veel op de adem te trappen. Ik voel mij goed en ben er vanonder gemuisd om mijn eigen tempo te kunnen volgen. Om 14u was ik boven, 20 minuutjes later Wolf en een half uurtje later de rest. Onderweg wat problemen gehad met klimmers die je niet voorlaten. Er is hier gigantisch veel volk op de berg nu Cho Uyo veel duurder geworden is en de problematiek op Everest. Ik ben er nog niet uit of ik met of zonder zuurstof zou klimmen. Zonder zuurstof in een zo een trafic jam terecht komen is een groot probleem.

Op weg naar C1	Kamp 1

15 September: Rustdag

Vandaag was het rustdag in het basiskamp en werden er geen updates van Rudi ontvangen.

14 September: C1 en terug

Bericht van Rudi
Vandaag naar C1. Vertrokken om 7.50, geen regen. Naar crampon point, die weg kenden we al. Vanaf daar een langzaam stijgend spoor zig zag tussen de spalten. Hoe hoger op de sneeuwvelden hoe meer we boven de wolken komen en hoe warmer. Er is een low C1 en een high C1. De meesten keren terug aan low C1 vanwege de warmte. Ik ga nog door tot high C1 om wat materiaal te droppen. Hoogte 5650 m. Daar kom ik Elisabeth Pivot tegen. Bonjour Rudi :) een snelle aangename babbel. Ik moet terug naar beneden nog niet alles is in orde om het camp te gebruiken. Zij blijft. Terug naar beneden, daar regent het... Vrij veel volk onderweg aan het pendelen.

Net voorbij BC	Zicht op East Pinnacle, de echte top ligt hierachter
High C1	Op de achtergrond een stuk van de route naar C2, het meest technische deel van de klim

13 September: Puja

Bericht van Rudi
De puja is net gedaan. Een lama van het dorp beneden is naar BC (het basiskamp) gekomen om in alle kampen de puja te verzorgen. Zoals het er nu naar uit ziet gaan we morgen naar C1 en terug.

Puja	Stef, Arnold en Rudi na de Puja met de gebruikelijke sjaaltjes

12 September: Touwtechnieken

Bericht van Rudi
Vandaag rope practice. Voor sommigen heel erg noodzakelijk, ik verschiet elke keer dat er enkele bij zijn die touwtechnieken en staptechnieken met crampons niet beheersen en toch een 8000 willen doen. Zij gaan afzien en veel energie steken in basis handelingen (en blindelings vertrouwen hebben in hun sherpa). De laatste oefening was wel al veel beter dan de eerste, ze leren snel. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn materiaal af te stellen en nog eens alles na te kijken. Op de terugweg binnen gesprongen in het camp van Nims (lekkere masala thee) en per toeval kwam ook Ali (Pakistaan) binnen wippen. Grote namen in de expeditie wereld.

Touw oefeningen

11 September: Basiskamp + Crampon point

Bericht van Rudi
Gisteren eerst een uitleg van Arnold betreft hygiëne: 1 altijd handen wassen voor je in de dining tent gaat, 2 nooit in de keukentent. Tien minuten later verkennen we het kamp en ontmoeten we Santa de kok van op Makalu en ondertussen persoonlijke vriend. We belanden in de keuken van het Chinese team voor koffie! Daarna eten en nog wat bijpraten. We hebben een heel goede kok. Slechte nacht maar dat is normaal voor mij, de eerste keer slapen op hoogte.

AANVULLING
Deze middag naar crampon point (5170 m) gehuppeld met Stef en Fred, ik was op mijn niet waterdichte loopschoenen en er liep water. Morgen met de groep de touwtechnieken oefenen en overmorgen Puja. Daarna kan de fun beginnen. (Een Puja is een ritueel dat in het basiskamp plaatsgrijpt alvorens hogerop te klimmen. Hierbij worden de klimmers, het klimgerief, enz. gezegend.)

Nog steeds elke dag een beetje regen. Hopelijk blijft de monsoon op schema. Tegen het einde van de maand zo goed als gedaan. Dan rekenen we op een paar dagen windstil en niet te koud. Tegen dan moeten we aangepast zijn aan de hoogte.

Er hangen al twee vlaggen op de tent nu (en er zijn minder wolkjes)!	De weg naar het crampon point

10 September: Sama Gaun naar Manaslu basiskamp

Bericht van Rudi
Deze ochtend de gebruikelijke discussie over het gewicht van de zakken. Het waren hoofdzakelijk sherpani. Altijd plezant om het gade te slagen. Vlot vertrokken in de zon, later een beetje bewolkt. Van 3500 m naar een tentje op 4130m, een bijverdienste van de locals. Ik heb er goesting in... Vertrokken met Min Dawa, de muziekman (luidspreker aan de rugzak) naar een 4500m waar een sherpa ons tegemoet komt met thee en koekjes. Nog meer goesting... Op naar 4800 m het basiskamp is huge met verschillende kampementen het onze is nogal vanboven. Ik ben eerst en eigenlijk wat te vroeg: ze zijn niet klaar. Op iedereen wachten, lunch en wachten op de zakken. Daarna wat installeren en terug thee en koekjes. Arnold verwent ons. Super comfort. Nu begint de regen! Morgen meer, rustdag.

Het basiskamp

9 September: Korte tocht van Samdo naar Sama Gaun

Bericht van Rudi
Vandaag van Samdo naar Sama Gaun. Veel ezeltransport. Het is hier druk van de klimmers die naar het basiskamp willen en enkel dragers van dit dorp mogen de protégé doen. Er moeten dus nieuwe dragers in dit dorp gezocht worden voor het laatste stuk naar het basiskamp.

Op weg naar Samagon

8 September: Trek van Bimhtang naar Samdo via de Larkya la pas

Bericht van Rudi
Mooi op tijd vertrokken. Sterren nacht zonder regen. Steeds stijgen van 3700 m naar een theehuisje op 4000 m of zoiets. Niet te steil om op te warmen. Na het theehuis pittig omhoog naar de Larkya la pas 5160 m. Beetje wind, maar het viel wel mee. Daarna een afdaling die kan tellen. Er kwam geen einde aan: 14 km afdalen naar 3800 m. Helaas is het niet droog gebleven. Aangekomen om 1 uur, juist op tijd voor de lunch. We zitten in Samdo een totaal ander dorpje dan voor de pas: veel meer Tibetaanse invloeden. Morgen een heel kort traject naar Sama Gaun. Veel te regelen voor de organisatie om ons materiaal naar het basiskamp te krijgen.

Op weg naar de top van de pas
De top van de Larkya la pas.	Het is niet droog gebleven.

7 September: Acclimatisatie te Bimthang

Bericht van Rudi
Vandaag acclimatiseren. We maakten een wandeling naar het Ponkar meer op 4000m. Mooie tocht en het bleef droog. Op de terugweg gingen Wolf en ik langs de morenekam: pittig. Twee sherpa's gaan mee en trekken onderweg besjes. Als ik morgen veel op de wc zit weet ik waarvan het komt... Morgen vertrekken om 3.30 snachts!

6 September: Trek van Karche naar Bimthang (3700 m)

Bericht van Rudi
Nu in Bimthang 3700m. In de regen gestart, met zon aangekomen. We starten in de monsoon omdat meestal op het einde ervan een week windstil en niet al te koud is om Manaslu te toppen. Dus nu een beetje natjes, maar met goede vooruitzichten. Morgen acclimatisatie trip en overmorgen over de pas 5160 m.

Het ziet er toch maar natjes uit
Eerste blik op Manaslu! (Foto: Arnold Coster Expedititions)

5 September: Trek van Dharapani naar Karche (2700 m)

Bericht van Rudi
Vertrokken in de regen en na 10 minuten was het reeds over. Mooie tocht in de bossen, eerst op een aan te leggen weg en later een deftig pad. Niet te modderig, maar soms eens een wild riviertje oversteken op gladde stenen. Kwestie van attent te blijven.
We zitten nu op 2700m: Karche, wat verder dan gepland. Super mooie lodge.

Even ter opmerking: de verbinding is niet zo goed meer als in het begin, dus de foto kwaliteit is dikwijls veel minder. We krijgen ook foto's via Stef zijn vrouw Katrien (dankjewel daarvoor!) die soms een beter kwaliteit hebben. Indien dat het geval is, zal ook een deel van deze foto's geplaatst worden.

Tegenliggers	De lodge in Karche
Toen waren er geen tegenliggers (foto: Stef Wolput)	Er kan natuurlijk niet elke keer zulk een mooie brug zijn (foto: Arnold Coster Expeditions)
Pauze nemen, mag ook eens natuurlijk (foto: Stef Wolput)	Wat een prachtig landschap! (Foto: Stef Wolput)

4 September: Jeep naar Dharapani

Bericht van Rudi
Deze ochtend zelfs voor het vertrekuur weg. Snel team! Jeep voor de volgende uren. Heel mooie omgeving. Uiteraard met de gebruikelijke hindernissen: platte band en aardverschuiving. Dat laatste wil zeggen uitstappen alle zakken over de puinberg dragen en aan de andere kant een nieuwe jeep onderhandelen. Zo'n aardverschuiving is eigenlijk 'new business' hier: er staan dragers klaar die gehuurd kunnen worden om de spullen erover te dragen en aan de andere kant staan jeeps waarover je kan onderhandelen.
Dus vlot tot bestemming geraakt. Vanaf morgen te voet, ik kijk er naar uit.

Avontuurlijk wegje!
Erg veel profiel heeft die band niet meer...	Platte band
De aardverschuiving moest te voet overgestoken worden om daarna een nieuwe jeep te onderhandelen
Gelukkig was het niet enkel een avontuurlijke weg, maar ook een weg met prachtige uitzichten!

3 September: Bus naar Besisahar (760 m)

De rit is goed verlopen, volgend bericht hebben we van Rudi ontvangen.
Ik wist niet dat ze in Nepal chauffeurs maken die: hun gordel dragen, rustig rijden (naar Nepalese normen), beperkt toeteren en de muziek niet loeihard zetten. Goede rit dus tot Besisahar, 6 uur gesjokkeld. Morgen met de jeep en daarna met de voetjes. Nu is het een plensbui, net na het uitladen . Ik hoop dat het geluk zo blijft duren.

Het team. Rudi en Stef hebben intussen gelukkig hun eigen kleren terug aan.

De koffer zit goed vol. Gelukkig moeten ze niet zelf al die tassen naar het basiskamp dragen!	Als de koffer vol zit, wordt op het dak overgeschakeld.

2 September: De bagage is aangekomen!

De bagage is aangekomen en ze hebben er nog één extra gekregen van Arnold, oef! Er was ook nog de kick-off briefing met Arnold Coster en het team (3 Canadezen, 1 Zweed, 1 Amerikaan en 2 Vlamingen). Morgen hebben ze een hele dag bus voor de boeg en overmorgen hopelijk een hele dag jeep. Over het stuk jeep is nog geen zekerheid omdat die weg momenteel gesloten is wegens een grondverschuiving. Voor wie de planning hierboven volgt: de dingen draaien nooit volledig uit zoals gepland...

De bagage!! (plus één tas extra)	Kick-off briefing (foto genomen door Stef Wolput)

1 September: Kathmandu

Vandaag was er geen vlucht van Istanbul naar Kathmandu, dus ook geen bagage. Dan maar lokaal wat kleren gekocht om niet de nat geregende jeans van gisteren te moeten aantrekken. Rudi en Stef hebben het gebrek aan bagage niet aan hun hart laten komen en bezochten naar traditie de Stupa (op de oude handelsroute met Tibet) om daar een kaarsje te branden. Ze gingen ook nog eens langs bij Shangrila Home om Rudi's pleegdochter, Malati, te bezoeken.

De Stupa (foto genomen door Stef Wolput)	Rudi brandt een kaarsje (foto genomen door Stef Wolput)
Rudi met zijn pleegdochter Malati	Je hoeft hier geen speleo te zijn om in de modder te ploeteren!

31 Augustus: Aangekomen in Kathmandu

Goed aangekomen in Kathmandu, maar de bagage is nog in Istanbul. Morgen is er geen vlucht naar Kathmandu, dus... Improvisatie! :D

Vandaag hebben Rudi en Stef wat rondgehangen in Thamel, het was er broeierig warm en heel vochtig. Al één medeklimmer ontmoet: een Zweed, morgenavond komen er nog drie klimmers toe en later nog één die per helikopter naar het basiskamp gaat. Deze avond eten we samen met Arnold (organisator van de expeditie).

Nat en leeg Thamel	Noodzakelijke aankopen voor het basiskamp: chilipepers en snoep!

30 Augustus: Vertrokken

Vandaag om 15.00 met het vliegtuig vertrokken, uiteraard met de nodige strubbelingen betreft bagage...
Veel succes Rudi en Stef!

29 Augustus: Alles gepakt

Intussen zijn alle valiezen ingeladen. Nu rest er nog één dag om de laatste details in orde te brengen, spannend!

28 Augustus: Laatste keer klimmen voor vertrek

Nog een laatste keer genieten van de wekelijkse klimbeurt in Klimax vooraleer het expeditieleven begint. Ineens ook van de gelegenheid gebruikt gemaakt om Rudi Frankinouille nog eens te bedanken voor zijn begeleiding bij het op peil brengen van de fysieke conditie. Hopelijk krijg je binnen een dikke maand een foto van de vlag (weliswaar een kleinere versie) op de top van Manaslu te zien!